Çoban Ateşi - Aslı Taş
Çoban Ateşi - Aslı Taş
Bilemedim verdiğin canın kıymetini.
ÇOBAN ATEŞİ
Çoban ateşi yanıyor bağrımda,
Yüzüme vuruyor esamesi.
Kurt ulumaları, belleğimin karanlığında,
Korkular sarkıtmış yelesi.
And içmiş, yüreğimi parçalamaya,
Bu yüzden, nefesinin kan kokusu.
Saklanıyorum geceden geceye,
Savunmasız ve ürkek, saklanıyorum.
Sönmez ateş, yakmaz sanıyorum...
Vakit sabaha gebe,
Yıldızlar parçalıyor kendini.
Son yıldız da söndü sönecek,
Şimdi, kime şikâyet edeyim kendimi...
Bu gece yine uykular firardı,
Kursağım düğüm, göğsüm hardı.
Gözlerden oluk oluk kan süzülmüş,
Dil suskun, sanki harfleri dökülmüş.
Acı bir kalp çığlığı, kulağımda,
Oda kırgın, sevdiğine küsmüş.
Şimdi, kime şikayet edeyim kendimi...
Yaratanım afeyle beni,
Bilemedim verdiğin canın kıymetini.
Deli gönül, bilmez kararında sevmeyi,
Bir kez yandı çoban ateşi
Küllenmekten, alamam kendimi.
Yaratanım afeyle beni,
Bilemedim işte verdiğin canın kıymetini..
İzmir HABERİ
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
