Safran sarısı

İnsanlık hangi küle bulanmış

Gün ortasında şaşkın sıcak esinti

Yeşile benzeyen safran sarısı yüz

Kızarmış yanakları ömrün

Satırlarımız suskun

Ağlatır, iz yok söz yok melodiler

Boğuk bir ses, aslı düşmüş ıssıza

Bir renk uğruna sergen saatler

Susar gider emek, titreyerek

Ağır aksak dillerde az az yaşıyor

Işığı bıraktığım karanlık….